Devret Höyük Ölü Gömme Gelenekleri Ve Mezar Uygulamaları

Abstract

Devret Höyük, boyutları itibariyle Anadolu’nun en küçük (50 x 60 x 12 m) höyüklerinden birisidir. 2013 yılında gerçekleştirilen kurtarma kazılarında, yerleşim içinde, Erken Tunç Çağı’na tarihlenen 17 mezar ve dağılmış olanlarla birlikte toplam 21 birey açığa çıkarılmıştır. Üçü küp mezar, diğerleri basit toprak mezardır. Bulunan toplam 36 mezar armağanının çoğunluğu madeni eserdir. Bulunan pişmiş toprak kaplar ise madeni örneklerin taklitleridirler. Bu armağanlar döneminin bölgesel karakterini yansıtmakla beraber, Anadolu’nun erken geleneğinden süre gelen güçlü etkilerini de bünyesinde taşır. Definlerin yerleşime dağılımları ve armağanların niteliği, bireyler arasında sosyo-ekonomik açıdan belirgin bir sınıflaşmanın oluşmadığını gösterir. Mezarların yön birliği ve gömü pozisyonu gibi özellikleri, belirgin bir yöntemin bilinçli uygulandığını kanıtlar. Ölülerin yaş ve cinsiyet dağılımları eşit orandadır. İki bireyde görülen anemi dışında, toplumun genel olarak sağlıklı olduğu, tahıl ağırlıklı beslendikleri paleoantropolojik analizlerle anlaşılmıştır. Buluntuların karşılaştırılması Devret Mezarları’nın Erken Tunç Çağı II Sonu ile ağırlıklı olarak Erken Tunç Çağı III’e tarihlenebileceğini göstermiştir.

Devret Höyük is one of the “smallest” (50 x 60 x 12 m) mounds of Anatolia. Salvage excavations carried out in 2013 and a total of 17 intramural graves along with those which are dispersed a total of 21 individuals were unearthed. Three of these are pithos graves, others are simple earthen graves. A total of 36 burial gifts found are metal artifacts. The discovered terracotta vessels are imitations of metal wares. These gifts reflect the regional character of the period along with representing the strong influence of the early tradition of Anatolia. Distribution of burials among the settlement and the quality of the gifts, indicates that there were no significant socio-economic classification between the individuals. The features of the tombs, such as directional union and burial position, proves that a distinct method is applied consciously. The age and sex distributions of the individuals are equal. Except for anemia disease sighted on two individuals, it is understood that by paleoanthropological analyzes the community was generally healthy and was predominantly consuming cereal. The comparision of the finds of Devret burials reveal that the burials could date to the end of Early Bronze Age II and mainly to Early Bronze Age III.