Protective effects of hesperidin on ionizing radiation-induced liver damage

Abstract

Aim: Liver is mostly exposed to radiation during radiotherapy to the upper abdomen, the right lobe of the lung, distal esophagus tumors or total body irradiation. Radiation may lead to cellular damage, and clinical and laboratory findings of liver dysfunction. This study aimed to investigate the protective effect of peroral hesperidin on reducing oxidative stress in liver tissue caused by ionizing radiation Material and Methods: 24 adult male rats were randomly divide into four groups. Group control was given only physiological saline, Group HES was given hesperidin at 50 mg/kg body weight (BW) for 15 days, Group RAD was given only irradiation, and Group HES+RAD was given hesperidin at 50 mg/kg BW daily and then irradiated. At the end of 15 hesperidinin days, the animals in Groups RAD and HES+RAD were exposed to a dose of 10 Gy to the abdominopelvic region. Liver and blood samples were used for determination of total antioxidant status (TAS) and malondialdehyde (MDA) and also histopathological examination was performed.Results: Compared with the Group RAD, the plasma and tissue MAD level was significantly decreased in Group HES+RAD (p=0.002). Both plasma and tissue levels of TAS was found significantly higher in HES+RAD group (respectively, p=0.002,p=0.004). Histological examination of Group RAD, portal edema, significant intra-cytoplasmic vacuolization, swelling in the hepatocytes, necrosis, significant sinusoidal and central vein dilation and congestion were observed . In group HES+RAD periportal edema, central vein dilation and congestion were not histologically evident when compared with Group RAD.Conclusion: Radiotherapy was found to lead to an increase in lipid peroxidation and a reduction in anti-oxidant capacity; 50 mg/kg/day hesperidin administration for 15 consecutive days was seen to reduce the histological changes of liver damage and oxidative stress in rats

Amaç: Karaciğer çoğunlukla üst batın, sağ alt akciğer, distal özafagus tümörleri için veya tüm vücut radyoterapi (RT) uygulamasında radyasyona maruz kalmaktadır. Bu çalışmada iyonizan radyasyonun karaciğer dokusunda neden olduğu oksidatif stresi üzerine hesperidinin koruyucu etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: 24 yetişkin erkek rat rastgele 4 gruba ayrıldı. Kontrol grubuna sadece fizyolojik salin, Grup HES’e 15 gün 50 mg/kg hesperidin, Grup RAD’a sadece irradyasyon yapıldı ve Grup HES + RAD’a 15 gün boyunca 50 mg/kg hesperidin verildi, 15. gün sonunda abdominopelvik bölgeye 10 Gy dozunda radyasyon uygulandı. Radyasyon uygulandıktan 24 saat sonra Total antioksidan kapasite (TAK) ve malondialdehid (MDA) tayini için karaciğer ve kan örnekleri alındı ve ayrıca histopatolojik inceleme yapıldı. Bulgular: Grup RAD ile karşılaştırıldığında, plazma ve doku MAD düzeyi Grup HES + RAD'da anlamlı olarak azaldı (p=0.002). Hem plazma hem de dokudaki TAK, HES + RAD grubunda anlamlı olarak daha yüksek bulundu (sırasıyla, p = 0.002, p = 0.004).Grup RAD’da , histolojik olarak portal alanda ödem, sinüzoitlerde dilatasyon, hepatositlerde belirgin olarak şime, intrasitoplazmik vakuolizasyon ,arada nekroz, belirgin sinüzoidal dilatasyon, santral ven dilatasyonu ve konjesyon izlendi. Nükleer hipertrofi belirgindi. Grup HES+RAD, Grup RAD ile karşılaştırıldığında periportal ödem, santral ven dilatasyonu ve konjesyon histolojik olarak belirgin değildi Sonuç: Radyoterapinin lipit peroksidasyonunda artışa ve antioksidan kapasitede azalmaya neden olduğu; Ratlarda 15 gün boyunca 50 mg/kg/gün hesperidin uygulamasının, radyasyonun neden olduğu karaciğer hasarında görülen histolojik değişiklikleri ve oksidatif stresi azalttığı görülmüştür.