Kalp Yetersizliği Olan Hastalarda Dekompanse Oluşun Bir Belirteci Olarak Ortalama Trombosit Hacminin Önemi
Künye
Kalçık, M., & Yesin, M. (2019). Kalp Yetersizliği Olan Hastalarda Dekompanse Oluşun Bir Belirteci Olarak Ortalama Trombosit Hacminin Önemi. MN Kardiyoloji, 26(3), 134-140.Özet
Amaç: Konjestif kalp yetmezliği morbidite, bozulmuş yaşam kalitesi ve azalmış sağkalım ile ilişkili önemli bir halk sağlığı sorunudur. Konjestif kalp yetmezliği hastaları dekompanse olduklarında, artmış intra ve ekstraselüler sıvı birikimi çeşitli semptomlara yol açar. Dekompansasyon sırasında hücre içi sıvı birikiminin, ortalama trombosit hacmi gibi hücresel boyutlarla ilgili parametrelerde bir artışa yol açabileceğini düşünerek, bu çalışmada konjestif kalp yetmezliği hastalarında dekompanse ve stabil durumlar arasında ortalama trombosit hacmi açısından bir fark olup olmadığını araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Dekompanse konjestif kalp yetmezliği nedeniyle hastaneye yatırılan hastalar çalışmaya alındı. Transtorasik ekokardiyografik inceleme ve hemogram da dahil olmak üzere rutin kan testleri hastaneye başvuru sırasında kaydedildi. Tüm hastalar hastanede yatış sırasında diüretik tedavisi aldı. Hastaların fonksiyonel kapasiteleri, günlük idrar miktarı ve kilo kaybı hastanede yattığı sürece kaydedildi. Hastalar stabil halde taburcu edilirken rutin tetkikleri tekrarlanarak kaydedildi. Bulgular: Dekompanse konjestif kalp yetmezliği tanısıyla hastaneye yatırılan 120 hasta çalışmaya dahil edildi. Konjestif kalp yetmezliği hastalarında ortalama sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu % 31,8±5,3 idi. Hastaların ortalama hastanede yatış süreleri 7 (5-8) gün olarak hesaplandı. Günlük ortalama furosemid dozu 70 (50-80) mg iken, hasta başına günlük ortalama idrar çıkışı 2166±341 mL ve hasta başına toplam ortalama kilo kaybı 10 (8-11) kg idi. Dekompansasyon sırasında ortalama trombosit hacmi, taburculuk öncesi stabil haline göre önemli ölçüde daha yüksekti (10,1±1,5 vs. 8,1±1,2; p= 0,001). Ayrıca kilo verme miktarı ile hastanede yatış sırasındaki ortalama trombosit hacmi değerlerindeki fark arasında pozitif korelasyon izlendi (r2:0.93; p <0,001). Sonuç: Dekompanse konjestif kalp yetmezliği hastalarında ortalama trombosit hacmi artmış ve hastanede yatış sırasında diüretik tedavisine yanıt olarak azalmıştır. Bu nedenle, konjestif kalp yetmezliği hastalarının takibi sırasında ortalama trombosit hacmi dekompansasyonun bir belirteci olarak kullanılabilir ve klinisyene, diüretik tedavisinin başarısı hakkında bir fikir verebilir. Objective: Heart failure is a major public health problem that is related to substantial morbidity, impaired quality of life and diminished survival. When heart failure patients decompensate, increased intra and extracellular fluid accumulation leads to various symptoms. We hypothesized that intracellular fluid accumulation during decompensation may lead to an increase in parameters related to cellular dimensions such as mean platelet volume. The aim of the study is to investigate whether there is a difference in terms of mean platelet volume in heart failure patients between decompensated and stable states. Material and Method: Patients who were hospitalized due to decompensated heart failure were enrolled to the study. Transthorasic echocardiographic examination and routine blood tests including complete blood count were performed upon admission to hospital. All patients received diuretic treatment during hospitalization. Functional capacities, urine output and weight loss of the patients were recorded during hospitalization. Control blood tests were performed before discharge from the hospital in a stable state. Results: This study enrolled 120 patients with decompensated heart failure. The median left ventricular ejection fraction was 31.8±5.3 % in patients. The mean hospitalization time was 7 (5-8) days and mean daily diuretic dose per patient was 70 (50-80) mg. The mean daily urine output per patient was 2166 ± 341 mL and mean weight loss per patient was 10 (8-11) kg. Mean mean platelet volume during decompensation was significantly higher than that of stable state before discharge (10.1±1.5 vs. 8.1±1.2; p= 0.001). Also there was a strong positive correlation between the quantity of weight loss and the difference between mean platelet volume values during hospitalization (r2:0.93; p <0.001). Conclusion: Mean platelet volume is increased in decompensated heart failure patients and decreases in response to diuretic treatment during hospitalization. Thus, mean platelet volume may be used as a marker of decompensation during the follow up of heart failure patients and gives the clinician an opinion about the success of the diuretic treatment.
Cilt
26Sayı
3Koleksiyonlar
- Makale Koleksiyonu [517]
- TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu [1602]