Pterjiyumlu Gözlerde Orbital Protrüzyon Seviyesi, İnterpalpebral Mesafe ve Gözyaşı Fonksiyonlarının İncelenmesi

Abstract

Amaç : Bu çalışmada; pterjiyum gelişimi için risk faktörü olabilecek vertikal interpalpebral mesafe, horizontal interpalpebral mesafe, prot- rüzyon seviyesi ve gözyaşı fonksiyonlarını değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya kliniğimize başvuran 25 bilateral pterjiyumu olan hastanın 50 gözü (Grup 1) ve pterjiyumu olmayan 25 has- tanın 50 gözü (Grup 2) dahil edildi. Kontrol grubundaki hastalar kliniğimize uzak ve/veya yakın görme problemi ile başvuran hastalar arasın- dan seçildi. Her iki grup Schirmer I testi ve gözyaşı filmi kırılma zamanı açısından değerlendirildi; vertikal interpalpebral mesafe, horizontal interpalpebral mesafe ve protrüzyon seviyesi Hertel egzoftalmometre ile ölçüldü. İki grup arasındaki parametreler bağımsız t testi ve Mann Whitney U testi ile karşılaştırıldı. Anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak alındı. Bulgular: Her iki grupta da gözyaşı filmi kırılma zamanı ve Schirmer I testi değerleri normalin altında saptanırken kontrol grubuyla karşı- laştırıldığında ise pterjiyum grubundaki ortalama gözyaşı filmi kırılma zamanı (5,58±3,41 mm) ve Schirmer I (6,54±7,1 mm) değerlerinin an- lamlı olarak düşük olduğu izlendi. Pterjiyum grubundaki protrüzyon seviyesi ve horizontal interpalpebral mesafe sırasıyla 14,44±2,44 ve 21,04±1,22 mm olarak saptanırken kontrol grubunda bu değerler 15,14±2,50 ve 21,40±1,29 mm olarak izlendi. İki gruptaki protrüzyon seviye- si ve horizontal interpalpebral mesafe arasında anlamlı bir fark saptanmadı (bağımsız t test p=0,160, p=0,157). İki grup karşılaştırıldığında vertikal interpalpebral mesafenin pterjiyum grubunda (9,10±0,99 mm) kontrol grubuna göre (8,62±1,27 mm) anlamlı olarak daha yüksek oldu- ğu görüldü (bağımsız t test p=0,039). Sonuç: Vertikal interpalpebral mesafedeki artış hem pterjiyum gelişimini hızlandırmakta hem de gözyaşı tabakasının buharlaşmasını arttı- rarak kuru göze yol açmaktadır. Pterjiyumlu gözlerdeki artmış vertikal interpalpebral mesafe ultraviyole maruziyetinin pterjiyum gelişimindeki rolünü destekler niteliktedir.

Objective: In this study, we aim to evaluate vertical interpalpebral distance, protrusion level and tear film layer function which might be risk factors in development of pterygium. Material and Method: A total of 50 eyes of 25 patients with bilateral pterygium (Group 1) and 50 eyes of 25 healthy controls (Group 2) were included in the study. Control group comprised of patients with far/near sight problems that applied to our clinic. In both groups, tear film break up time and Schirmer I measurements were taken; protrusion level, vertical and horizontal interpalpebral distance were measured using Hertel exophthalmometry. Independent t and Mann Whitney U test were used to compare the variables between two groups. A p value less than 0.05 was considered statistically significant. Results: In both groups, tear film break up time and Schirmer I measurements were below normal levels. However, when two groups are compared to each other; in control group, tear film break up time(5.58±3.41 mm) and Schirmer I(6.54±7.1 mm) were significantly lower than those in pterygium group. While in pterygium group , protrusion level and horizontal interpalpebral distance were 14.44±2.44 ve 21.04±1.22 mm respectively; these values were 15.14±2.50 ve 21.40±1.29 mm in control group. No significant difference was found in terms of protrusion level and horizontal interpalpebral distance (independent t test p=0.160, p= 0.157). Vertical interpalpebral distance (9.10±0.99 mm) in ptery- gium group was significantly higher than those (8.62±1.27 mm) in control group (independent t test p=0.039). Conclusion: Increased vertical interpalpebral distance not only accelerates the development of pterygium but also causes dry eye by in- creasing tear film layer evaporation. ultraviole exposure seems to have a significant role in pterygium development in eyes with increased ver- tical interpalpebral distance.