Çocuk Futbolunda Oyunsal Form Eğitiminin Teknik Kapasiteye Etkisi
Özet
Amaç: Oyunsal formda uygulanan çocuk futbol eğitimlerinin 12 yaş grubu sedanter erkek çocukların antropometrik ve teknik kapasiteye olan olası etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya sağlıklı ve gönüllü 32 sedanter erkek çocuk katıldı. Çocuk futbolu birim antrenman çalışmaları günde 1 saat ve haftada 2 gün olmak üzere 12 hafta süresince uygulandı. Katılımcıların antropometrik özellikleri için boy, vücut ağırlığı, beden kitle indeksi ve vücut yağ yüzdesi değerleri; teknik özellikler için ise slalom dripling, top sektirme, hızlı pas ve kaleye şut test değerleri çalışma öncesi ve sonrası alındı. İlk ve son test ortalamaları arasındaki varyanslar tek yönlü ANOVA testiyle, antropometrik ve teknik değişkenler arasındaki doğrusal ilişkiler ise Pearson korelasyon katsayısı ile belirlendi. Bulgular: Araştırma grubumuzun ön ve son test arasındaki teknik değişkenlerin tümünde anlamlı düzeyde bir gelişme olduğu gözlendi. Antropometrik özellikler ile teknik özellikler arasında ise çok zayıf ilişkiler bulundu. Buna karşın, antropometrik ve teknik özelliklerin kendi içlerinde negatif veya pozitif yönlü yüksek düzeyde ilişkilerinin olduğu saptandı. Sonuç: Oyunsal form içerikli futbol eğitimlerinin, çocukların antropometrik ve teknik özellikler üzerinde pozitif katkılar sağlayan programlar olduğu sonucuna varıldı. Ayrıca bu tür eğitimler, çocukların fiziksel ve fizyolojik uygunluklarının yanı sıra teknik kapasite, sosyal ve psikolojik statülerinin gelişmesine olanak sağlayan popüler ve eğlenceli aktiviteler olarak önerilebilmektedir. Objective: The aim of this study was to investigate the effect of match-style child soccer education on anthropometric and technical capacity of 12-year old sedentary boys. Material and Methods: 32 healthy and voluntary sedentary boys were included in the study. Children's soccer unit study programs were applied 1 hour per day, and for 2 days in a week for 12-week. For the anthropometric characteristics; height, body weight, body mass index and body fat percentage values, and also for the technical capacities; slalom dribbling, ball bouncing, quick passing and accuracy of shooting test values of the participants were measured before and after the study. One-way ANOVA test was used to determine the variances between the means of pre- and post-test. The linear relations between the anthropometric and technical variables were determined by Pearson correlation coefficient. Results: A significant improvement was observed in the all technical variables between the pre- and post-test of our study group. There were also very weak relationships between the anthropometric and technical characteristics. On the other hand, anthropometric and technical features were found to have a high level of positive or negative relationships within themselves. Conclusion: It is concluded that the match-style child soccer education programs provide positive contributions to the children’s anthropometric and technical characteristics. In addition, such education can be offered as popular and entertaining activities that enable the physical and physiological fitness of children as well as their technical capacity, social and psychological status.
Cilt
11Sayı
1Bağlantı
https://doi.org10.5336/sportsci.2018-64472https://app.trdizin.gov.tr/makale/TXpNM09ETTRPQT09
https://hdl.handle.net/11491/7895