Antidepresan Kullanan ve Kullanmayan Obez Kadınlarda Bilişsel Davranışçı Grup Terapisinin Etkisi

Abstract

Amaç: Çalışmamızda obezitesi olan kadınlara uygulanan bilişsel davranışçı grup terapisinin (BDGT) kilo kaybı, depresyon ve anksiyete düzeylerine etkisini incelemeyi amaçladık ve antidepresan ilaç alan obezitesi olan kadınların tedavisinde de bilişsel davranışçı terapinin etkili olabileceğini göstermeyi planladık. Yöntem: Çalışmaya alınma ölçütlerine uyan 28 obez kadın olguya 14 seans BDGT uygulanmıştır. Terapi öncesi ve bitiminde ölçüm ve klinik ölçek uygulaması yapılmıştır. Terapiden altı ay sonra olguların ağırlıkları tekrar kaydedilmiştir. Olgular Sosyodemografik Bilgi Formu, beden kitle indeksi (BKİ) takibi, DSM-IV için Yapılandırılmış Klinik Görüşmesi (SCID-I), Durumluk-Sürekli Kaygı Ölçeği (DKÖ-SKÖ), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Kısa Form-36 (SF-36), SCL-90 Belirti Tarama Listesi (SCL-90) ile değerlendirilmiştir. Bulgular: On dört seanslık grup terapisinin sonunda hastaların ağırlıklarında ve BKİ’lerinde istatistiksel olarak anlamlı azalma saptanmıştır (p<0.001). Başlangıca göre terapi sonunda olguların BDÖ (p=0.009), SKÖ (p=0.020), SCL-90 (p=0.001), SF-36 fiziksel işlev (p=0.035), SF-36 genel sağlık (p=0.004), SF-36 sosyal işlev (p=0.034) puanlarında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır. BKİ’lerinin terapi bitimden altı ay sonra yapılan ölçümleri ile terapi sonundaki ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı saptanmıştır. Sonuç: Elde edilen bulgularla uyguladığımız yöntemin işe yaradığı söylenebilir. Buna göre, BDGT BKİ kontrolünde, ruhsal iyilik durumunun sağlanmasında ve yaşam kalitesinin iyileşmesinde obez kişiler için uygun bir tedavi yöntemidir. (Anadolu Psikiyatri Derg 2020; 21(3):269-276)

Objective: We aimed to investigate the effects of a structured cognitive behavioral group therapy (CBGT) on weight loss, depression, anxiety, body image and self-esteem levels in women with obesity treatment and to show that cognitive behavioral therapy may also be effective in the treatment of obese women receiving antidepressant medication in our study. Methods: Fourteen sessions of CBGT were administered to 28 obese female patients who met inclusion criteria. Measurement and clinical scale application were made before and after the therapy. Six months after the therapy, the patients were asked about their weight by phone call. Sociodemographic Information Form, body mass index (BMI) monitoring, DSM-IV based Structured Clinical Interview, State-Trait Anxiety Inventory (STAI), Beck Depression Inventory (BDI), Short Form-36 (SF-36), and Symptom Check List-90 (SCL-90) were applied to the cases. Results: A statistically significant decrease in patients' weight and body mass index were found after 14 sessions of therapy (p<0,001). Statistically significant difference were found about the BDI (p=0,009), TAI (p=0,020), SCL-90 (p=0,001), SF-36 physical function (p=0.035), SF-36 general health (p=0.004), SF-36 social function (p=0.034) scores between the beginning and the end of the therapy. There was no statistically significant difference between the measurements of BMIs at the end of therapy and at the end of therapy. Conclusion: We can say that the method we applied with the findings obtained works. According to this, CBGT is a suitable treatment method for obese people in controlling BMI, providing psychological well-being and improving quality of life. (Anatolian Journal of Psychiatry 2020; 21(3):269-276)