Fiziksel aktivite ile iş motivasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışma, fiziksel aktivite ile iş motivasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya en az bir ay düzenli fiziksel aktivite yapan 18-65 yaş arası 190'ı kadın (38,23±7,81 yıl), 194'ü erkek (38,55±8,05 yıl) olmak üzere toplam 384 kişi gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada betimsel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmacı tarafından hazırlanan sosyo-demografik özelliklerin yer aldığı bilgi formu ile birlikte fiziksel aktivite düzeyi değerlendirmesi için, Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) önerileri referans olarak alınmıştır. Katılımcıların iş motivasyonu düzeylerini belirlemede Gagne, Forest, Gilbert, Aube, Morin, ve Malorni tarafından 2010 yılında geliştirilen Çok Boyutlu İş Motivasyonu Ölçeği (ÇBİMÖ) kullanılmıştır. İstatistiksel analiz olarak, Kolmogorov Smirnov, Mann Whitney U, Kruksall Wallis H, Dwass Steel Critchlow Flinger testi ve Spearman's Rho Korelasyon kullanılmış ve anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak alınmıştır. Çalışmanın sonucuna göre, katılımcıların, %51,04'ü (n=196) 2 gün ve altı, %48,96'sı (n=188) 3 gün ve üstü, %42,19'u (n=162) 149 dk ve altı, %57,81'i (n=222) 150 dk ve üstü aktivite yaptıkları; içsel motivasyon alt boyutunun, kadınlarda fiziksel aktivite türüne göre farklılık gösterdiği (p<0,042); motive olamama alt boyutunun, 45 saat ve üzeri çalışan kadınlarda daha yüksek olduğu (p<0,047) sonucuna ulaşılmıştır. Katılımcıların, cinsiyete göre fiziksel aktiviteye katılım süre ve sıklığı, fiziksel aktivitenin yapıldığı zaman ve alan ile iş motivasyonu alt boyutları arasında anlamlı ilişki bulunmamıştır (p>0,05). Bu çalışma sonucunda, katılımcıların DSÖ önerilerine uyum sağlamadıkları, bununla birlikte yalnızca kadınlarda fiziksel aktivite türü bakımından içsel motivasyon alt boyutunun farklılık gösterdiği görülmektedir. Katılımcıların fiziksel aktivite önerilerine uyum sağlamaması, motivasyon alt boyutlarını etkilemiş olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

This study was conducted to examine the relationship between the physical activity and work motivation. A total of 384 volunteers aged between 18-65 years, 190 women (38 ± 7.81 years) and 194 men (38.55 ± 8.05 years), who were at least one month of regular physical activity, participated in the study. Descriptive scanning method was used in the study. The World Health Organization (WHO) recommendations were taken as reference for the assessment of physical activity level with the information form prepared by the researcher with socio-demographic characteristics. The Multidimensional Work Motivation Scale (MWMS) developed in 2010 by Gagne, Forest, Gilbert, Aube, Morin and Malorni was used to determine the level of work motivation of the participants. As statistical analysis, Kolmogorov Smirnov, Mann Whitney U, Kruksall Wallis H, Dwass Steel Critchlow Flinger test and Spearmen's Rho Correlation were used and significance level was taken as p <0.05. As a result of the study, a conclusion reached that 51.04% (n=196) of the participants were 2 days and below, 48.96% (n = 188) of 3 days and above, 42.19% (n=162) of 149 minutes and below, 57.81% (n=222) of 150 minutes and above make activities. The intrinsic motivation subscale varies according to the type of physical activity in women (p<0.042); non motivated subscale was found to be higher in women working 45 hours and over (p<0.047). There was no significant relationship between the participants' duration and frequency of participation physical activity according to gender, time and area of physical activity and sub-dimensions of job motivation (p>0.05). As a result of this study, it is seen that the participants did not comply with the WHO recommendations, however, the intrinsic motivation sub-dimension differs only in terms of the type of physical activity among women. The conclusion reached that participants' not adapting to the physical activity suggestions affected the motivation sub-dimensions.