Sayyid Qutb's Literary approach to some early meccan sürahs : A comparative analysis with the 20th century western readings
Künye
Kabakcı, E. (2019). "Seyyid kutub’un bazı erken dönem mekkî sûrelere edebî yaklaşımı: 20. yüzyıl batılı okumalarla mukayeseli bir analiz". Abant İzzet Baysal Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7(13), 242-257.Özet
This article discusses Qutb’s literary approach to the Qur'an in the context of his analysis of some early Meccan sûrahs. First of all, it is clear that Qutb analyzes the sûrahs as whole units. In addition, the mufassir supports his interpretations via thematic and stylistic relations among sûrahs. Moreover, the following three literary features highlighted by Qutb have been revealed: Firstly, he draws attention to the interrelations between theme and style while analyzing a sûrah. Secondly, Qutb usually presents the oath-clusters as a feature which enhances the literary quality. Thirdly, he has the opinion that some certain words having phonetically-stressed tones are particularly preferred to contribute to convey the meaning better. As a result, it has emerged that Qutb prioritizes a “literary” and “holistic” approach over the “historical” and “atomistic” one preferred by the Western scholars of his time Bu makale, bazı erken dönem Mekkî sûreleri analizi bağlamında Seyyid Kutub’un Kur’an’a edebî yaklaşımını konu edinmektedir. Öncelikle Kutub’un sûreleri bütün birimler olarak ele aldığı açık bir şekilde görülmektedir. Ayrıca müfessir, sûreler arası tematik ya da biçimsel irtibatlandırmalar yapmak suretiyle yorumlarını desteklemektedir. Bunlara ilâveten Kutub’un şu üç edebî özelliği öne çıkardığı saptanmıştır: İlk olarak Kutub, bir sûreyi analiz ederken tema ve üslûp arasındaki irtibatlara dikkat çekmektedir. İkincisi, yemin kümeleri edebî kaliteyi artıran bir özellik olarak sunulmaktadır. Üçüncüsü ise müfessir, fonetik açıdan vurgulu tonlara sahip belirli kelimelerin, anlamın daha iyi aktarılması için özellikle tercih edildiğini savunmaktadır. Bu saptamalardan hareketle dönemin Batılı araştırmacıları tarafından tercih edilen “tarihsel” ve “parçacı” yaklaşıma karşın Kutub’un “edebî” ve “bütüncül” bir yaklaşımı öncelediği ortaya çıkmaktadır
Kaynak
Abant İzzet Baysal Üniversitesi İlahiyat Fakültesi DergisiCilt
7Sayı
13Koleksiyonlar
- Makale Koleksiyonu [103]
- TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu [1602]