İslam fıkhında ibadet muamelat ayrımı

Abstract

Asırlardan beri, İslam hukuk düşüncesinde tartışılan önemli konulardan biri, ibadet ve muamelat hükümleri arasında yöntemsel olarak bir ayrımın yapılıp yapılamayacağı sorunudur. İbadetler Şarii'nin hakkıdır ve bunların ifa ve şekilleri ancak şer'i naslar yoluyla bilinebilir. Bu itibarla bunlarda bir değişiklik olamaz. Muamelat hükümlerinde ise, maslahata ve örfe riayet esastır. İslam fıkhında, bu şekilde bir ayrıma karşı çıkanlar olduğu gibi, İslam hukukunun sosyal şartların değişimine ayak uydurabilmesi için, böyle bir ayrımın mecburi olduğunu savunanlar da bulunmaktadır. Bu çalışmamızda, konu netliğe kavuşturulmaya çalışılacaktır. Araştırmamız giriş, üç bölüm ve sonuç kısmından oluşmaktadır. Birinci bölümde kavramsal çerçeve çizildikten sonra, ikinci bölümde ayrım, klasik fıkıh usülü çerçevesinde değerlendirilmiştir. Üçüncü bölümde ise, konu hakkında modern dönem tartışmalarına değinilmiştir.

For centuries, one of the important issues discussed in İslamic law made a distinction between methodologıcal issuseis whether worship. The legıslator has the rıght to worship. So worship in the Ways of god can be fulfilled. İn İslamic law it is esentıal that you adhere to the tradıtıons and social benefits. İn thıs way, as opposed a dıstınctıon in İslamic law of the tıme, place and socıal condıtıons changıng to be able to cope wıth such a dıstınctıon, there are those people who claim that compulsory. This study wıllbe used to provıde clarıty of the subjest. Our work has an int roductıon, three chapters and conclusion consıst of. The conceptual framework is being drawn, while the subjest of law wıthın the framework of teh clasical method have been evaluated. İn the third chapter, at the point of dıstınctıon in the modern period has been mentioned in discussıons.