75. Kıyâme Suresinin 16-19. ayetlerinin anlaşılma sorunları üzerine

Abstract

Bu çalışma 75. Kıyâme Suresi’nin 16-19. ayetlerinin anlaşılma sorunlarına değinmektedir. Geleneksel görüşe göre ayetler Hz. Peygamberin vahiy alma sürecinde vahyi unutma kaygısıyla dilini oynatması, kendisine söylenen sözleri ezberlemeye çalışması olarak tasvir edilmektedir. Ne var ki günümüzde bu ayetler geleneksel anlayışın aksine ahirette günahkâr insanların durumunu resmeden bir biçimde ele alınmaktadır. Yani bu ayetlerin muhatabı, hesabının acele görülmesini isteyen kişi olarak resmedilmektedir. Böyle yorumlamanın gerekçesi olarak bahse konu ayetlerin surenin diğer pasajlarıyla uyum içinde olmaması gösterilmektedir. Bu görüşün savunulmasında ki temel neden ise, Kur’an’ın kendi içinde bütünlüklü bir yapı olarak görülmesi ve değerlendirilmesidir.

This study deals with the issues of understanding of 16-19th verses of Kıyamah Surah [75]. According to the traditional view, the verses are portrayed as the Prophet's attempt to replay the language with the fear of forgetting revelation during his revelation, and to try to memorize the words spoken to him. Today, however, these verses, contrary to the traditional understanding, are handled in a way that portrays the situation of sinful people in the hereafter. As a reason for such interpretation, it is shown that the verses of the subject matter do not comply with other passages of the surah. The main reason for defending this view is that the Qur'an is viewed and evaluated as a whole within itself.