Erkek basketbolcularda dört haftalık solunum kas antrenmanının performansa etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı erkek basketbolcularda dört haftalık solunum kas antrenmanının aerobik ve anaerobik performansa etkisini incelemektir. Çalışmaya toplam 20 basketbolcu (deney:10, yaş:28,10±4,51 yıl; kontrol:10, yaş:18,70±0,95 yıl) katıldı. Deneklerin solunum kas antrenmanı (SKA) öncesi spirometreyle solunum fonksiyonları, respiratuar basınçölçer cihazı ile solunum kas kuvvetleri belirlendi. SKA, POWER breathe Classic (mavi) model ile maksimal inspiratuar basınç (MİP) değerinin % 40'ına eşdeğer olacak şekilde haftalık 1 birim (10 cmH2O) artırım sağlanarak deney grubuna sabah ve akşam günün aynı saatlerinde olmak üzere haftanın 5 günü günde 2 kez tekrarlanmak koşuluyla 4 hafta uygulandı. Her antrenman biriminde sporcu 30 dinamik nefes alıp verme işlemi yaptı ve günde 60 nefes döngüsünü tamamladı. Anaerobik güç parametreleri wingate bisiklet ergometresi ile, aerobik kapasiteleri de Yo-Yo Aralıklı Toparlanma Seviye 1 test protokolüyle hesaplandı. Gruplar arası tüm parametrelerin ön-son testleri arasındaki karşılaştırması için bağımlı T testi (Paired Sample T Testi), ortalama farkın gruplar arasındaki analizi içinde bağımsız T testi (Independent Sample T Test) kullanıldı. SKA sonrası deney grubunda FVC (lt) ve FEF Max'ta ki (lt/sn) değişim istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0,05). Diğer solunum fonksiyon değerlerinde yüzdesel artış görülmesine rağmen anlamlı bir sonuç bulunmamıştır (p>0,05). Yüzdesel olarak en fazla artış İC (% 42,22), FEF Max (% 35,26) ve MİP (% 22,33) değerlerinde görülmüştür. Kontrol grubunda sadece SVC ve MİP'te anlamlı değişim görülmüştür (p<0,05). Deney grubunda anaerobik güç göstergelerinden Mininum Power dışında bütün değerlerde anlamlı farklılık belirlenmiştir (p<0,05). Ayrıca Time to Peak'te % 34,03 ve Peak Power da % 5,66 düzeyinde yüzdesel artış meydan gelmiştir. Kontrol grubunda Wingate testi sonrasında tüm parametrelerde anlamlı bir değişim gözlenmemiştir (p>0,05). SKA sonrası deney grubunda VO2maks ortalama değerinde % 14,74 (p<0,008) ve kontrolde ise % 7,50 oranında artış görülmüştür (p<0,006). Sonuç olarak solunum kas antrenmanının; solunum fonksiyonlarını, solunum kas kuvvetini, anaerobik ve aerobik kapasiteyi düzenli antrenman yapanlara göre pozitif yönde etkilediği söylenebilir.

The purpose of this study is to examine the effects of four-week inspiratory muscle training on aerobic and anaerobic performance in male basketball players. A total of 20 basketball players (subjects: 10 years: 28,10±4,51 years; control: 10 years: 18,70± 0,95 years) conducted in the study. Respiratory functions were determined by spirometry before inspiratory muscle training (IMT) and respiratory muscle strength were measured with a respiratory pressure meter. The IMT group performed 4 weeks 30 dynamic inspiratory efforts twice daily for 5 days each week completed 60 breaths per day at the same hours of the morning and evening, with the IMT increasing by 1 unit (10 cmH2O) per week, equivalent to 40% of the maximum inspiratory pressure (MIP). The wingate bicycle ergometer used to anaerobic power parameters and aerobic capacities were also calculated using the Yo-Yo Intermittent Recovery Test Level 1 protocol. The independent T test (Independent Sample T Test) was used for the comparison between the pre-post tests of all inter-group parameters and the mean difference between the groups. The change in FVC (lt) and FEF Max (lt / sec) in the experimental group after IMT was statistically significant (p<0.05). Although there was no significant increase in other respiratory function values, there was no significant difference (p> 0.05). The highest increase was in IC (42.22%), FEF Max (35.26%) and MRP (22.33%). In the control group, only significant changes were observed in SVC and MIP (p <0.05). In the experiment group, significant differences were determined in all the values except Mininum Power among the anaerobic power indicators (p <0.05). In addition, Time To Peak increased by 34.03% and Peak Power increased by 5.66%. In the control group, there was no significant change in all parameters after Wingate test (p> 0,05). VO2max mean value increased by 14.74% (p <0,008) and control increased by 7,50% (p <0,006). As a result, respiratory muscle training; respiratory functions, respiratory muscle strength, anaerobic and aerobic capacity are positively influenced by those who practice regularly.