Süleyman Giryânî'nin On İki İmam Menâkıbnâmesi
Künye
Kiraz, S. (2017). Süleyman Giryânî'nin On İki İmam Menâkıbnâmesi. Turkish Studies, 12(10), 185-224.Özet
Allah dostlarının sıra dışı hayatları, olağanüstü hallerinin anlatıldığı eserlere menâkıbnâme denir. Hadîs kitaplarındaki sahabe fazîletlerinin anlatıldığı Kitâbü’l-Menâkıb bölümleri bu türün ilk örnekleri olarak kabul edilmiştir. Türklerin İslâmiyet’e girmesi ve tasavvufun Türklerin arasında hızla yayılmasıyla Türk İslâm edebiyatı sahasında menâkıbnâme türü içinde değerlendirilebilecek birçok eser te’lif edilmiştir. XIX. yüzyılın ikinci yarısı ile XX. yüzyılın ilk çeyreğinde yaşayan Süleyman Giryânî, manzûm menâkıbnâme alanında eser veren divan edebiyatının son dönem şairlerinden biri olarak değerlendirilebilir. Şairin “Eimme-i İsnâ Aşer Menâkıb Hâllerinden Bir Şemme Beyân Olunur” başlığını taşıyan bu eserinde On İki İmam’ın isim, lakap ve unvanları; anne-baba adları; kerâmetleri, nerede, nasıl yaşadıkları; kaç yaşında, kim tarafından şehit edildikleri ve na’şlarının bulunduğu mekânlar anlatılmıştır. Eimme-i İsnâ Aşer Menâkıbnâmesi’nde coşkun bir Hz. Ali muhabbeti tablosu çizilmiştir. Metinde Âl-i Muhammed muhabbeti hakkındaki âyet-i kerîmeler ve hadîs-i şerîflerin ağırlıkta olduğu görülmüştür.
Bu çalışmada öncelikle bir edebî tür olarak menâkıbnâmelerin kaynağı, bu sahada ortaya konulan eserler ile manzûm On İki İmam menkabeleri hakkında genel bir bilgi verilmiştir. Ardından Giryânî’nin hayatı ve edebî yönü üzerinde durularak müellif tanıtılmıştır. Eimme-i İsnâ Aşer Menâkıbnâme’sinin muhtevâ özellikleri sadedinde ana hatlarıyla On İki İmam manzûmeleri mensur olarak özetlenmiş, âyet ve hadîslerin tasbiti yapılarak kaynaklarına ulaşılmaya çalışılmıştır. Tek nüsha halinde tasbit edilen yazmanın şekil husûsiyyetleri hakkında bir değerlendirme yapılmıştır. Son olarak Menâkıbnâme’nin tertip ve vezin özellikleri incelenmiş; metnin büyük bir bölümü transkripsiyonlu haliyle verilmiştir. Work which is told Allah’s friends’ lives and unusual situations is
book telling saints’ lives. Kitabü’l-menâkıb parts told merits of companion
in hadith books are accepted as first examples of this type. A lot of works
which are evaluated in Turkish İslâmic literature are compiled because
Turkish people entered İslâm and İslâm expanded to Turkish people.
Süleyman Giryânî living between second half of 19.century and first
quarter 20. century is evaluated as one of poets giving work in final period
in the field of peotic book telling saints’ lives. Work having title of “Eimmei İsnâ Aşer Menâkıb Hâllerinden Bir Şemme Beyân Olunur” tells names,
nicknames and degrees of twelvers; parents names, miracles, where,
how, how old, who were they martyred by, where are their bodies.
Enthusiastic painting of Imam Ali lover was drawed in Eimme-i İsnâ Aşer
Menâkıbnâme. Generally, Hadiths and verses from the Quran about Love
of Âl-i Muhammed are in the text.
In this work, it is given information about source of the book telling
saints’ lives as a literary genre firstly and produced works in this field
and about twelvers legends. And then writer is introduced by dicoursing
life and literate features of Giryânî. With outlines content features of
Eimme-i İsnâ Aşer Menâkıbnâme, twelvers poetics sum up as prose, their
sources are tried to be reached by determining hadiths and verses of the
Koran. The evaluation was made about form features of text determined
one copy. Finally, contexture and rhythm features of menâkıbnâme was
examined; most of them was given with transcription form.